میلیتاریسم، مفهوم پیچیده‌ای با ابعاد گوناگون، در ذات خود، بیانگر سیاستی است که دول سرمایه‌داری برای تحکیم قدرت خود از طریق تقویت و تجهیز مداوم نیروهای نظامی، توسل به زور در امور سیاسی و راه‌اندازی جنگ‌های تجاوزکارانه به کار می‌گیرند.

این رویکردِ مخرب، در عمل به سیطره ارتجاعی‌ترین و متجاوزترین بخش‌های سرمایه‌داری انحصاری بر تار و پود حیات اجتماعی و سیاسی کشور می‌انجامد.

ریشه‌های میلیتاریسم در تضادهای ذاتی نظام سرمایه‌داری نهفته است. محافل حاکم سرمایه‌دار، برای سرپوش گذاشتن بر تناقضات عمیق جامعه طبقاتی و حفظ سلطه خود، به دامن میلیتاریسم پناه می‌برند.

اما این سیاستِ ظالمانه، نه تنها تضمینی برای بقای سرمایه‌داری نیست، بلکه خود به تشدید تضادها و ایجاد تناقضات جدید در بطن این نظام فاسد دامن می‌زند.

با رشد سرمایه‌داری انحصاری و تشدید رقابت در عرصه امپریالیسم، میلیتاریسم نیز ابعاد گسترده‌تری می‌یابد.

دول سرمایه‌داری، برای سرکوب جنبش‌های آزادی‌بخش ملی، غارت منابع کشورهای ضعیف‌تر و حفظ سلطه خود بر بازارهای جهانی، به تشکیل اتحادیه‌های نظامی تجاوزکارانه و تقویت بی‌سابقه قوای نظامی روی می‌آورند.

میلیتاریسم، در معنای واقعی کلمه، به معنای ارتش‌سالاری است. این پدیده، در اشکال مختلف، از جنگ‌طلبی و سیاست‌های توسعه‌طلبانه تا سیطره ارتش بر تار و پود دولت و تبدیل جامعه به یک ماشین جنگی عظیم، خود را نشان می‌دهد.

تاریخ گواه نمونه‌های هولناکی از ارتش‌سالاری در سراسر جهان است. از ژاپنِ تحت سلطه هیدکی توجو تا دیکتاتوری‌های نظامی در آمریکای لاتین، ارتش‌سالاری همواره با سرکوب آزادی‌ها، نقض حقوق بشر و گسترش فقر و فلاکت همراه بوده است.

اما میلیتاریسم، علیرغم تمام هیاهو و قدرت ظاهری خود، ذاتاً ناپایدار است. این رویکرد جنگ‌طلبانه، نه تنها مخالفت توده‌های مردم ستم‌دیده را به دنبال دارد، بلکه تناقضات عمیقی را در درون طبقه حاکم نیز ایجاد می‌کند.

جنگ‌های پرهزینه، بار سنگینی بر دوش اقتصاد کشورها می‌گذارند و نارضایتی عمومی را افزایش می‌دهند.

علاوه بر این، تمرکز قدرت در دست ارتش، زمینه‌ساز فساد و سوءاستفاده می‌شود و از خلاقیت و نوآوری در سایر بخش‌های جامعه جلوگیری می‌کند.

در نهایت، میلیتاریسم، بذرهای نابودی خود را در دل خود می‌کارد.

این رویکردِ جنگ‌طلبانه، دیر یا زود، به انفجار خشم مردم و فروپاشی نظام سرمایه‌داری منجر خواهد شد.

طبقه کارگر و زحمتکشان، به عنوان پیشگامان مبارزه علیه ظلم و ستم، نقشی اساسی در افشاگری ماهیت ضدبشری میلیتاریسم و بسیج توده‌ها برای رهایی از این نظام ستمگر بر عهده دارند.

آینده‌ای روشن در انتظار بشریت است، آینده‌ای که در آن صلح، عدالت و رفاه برای همه انسان‌ها به ارمغان خواهد آمد.

اما این امر مستلزم مبارزه‌ای بی‌امان علیه میلیتاریسم و نظام سرمایه‌داری، مسبب اصلی این بلای خانمان‌سوز، است.