یکی از توابع شهرستان علی‌آباد کتول در دل کوه‌ها و جنگل‌های زیبا، روستایی قرار دارد که از آب‌وهوای خوب این منطقه بی‌بهره نبوده است. این روستا که در اصل نامش “قریب‌آباد” است، “غریب‌آباد” نام گرفته و بر تابلوی ورودی آن نیز اشتباه متداول «غریب‌آباد» درج شده است.
 

این منطقه که تا قبل از ورود سیستم گاز منطقه از تعداد خانواده‌ها و تردد کمتری برخوردار بوده است، در این سال‌های اخیر به مانند بقیه روستاهای این مناطق از تردد قابل توجه و سکونت موقت چشمگیری برخوردار شده که طبیعتاً در روزهای تعطیل و آخر هفته‌هایی که هوا همچنان سرد نشده است، پناه خوش آب‌وهوای وابستگان آن و مسافران اغلب داخل استانی است.
 

در روزهای گرم مردادماه که بسیاری از نقاط کشور و حتی گرگان از گرمای کلافه کننده در امان نیست، هوای مطبوعی دارد و مه غلیظ گاه‌وبیگاه آن زیبایی آن را دوچندان می‌کند. رودخانه‌ای در پایین دست آن در جریان است که با اینکه باریک به نظر می‌رسد، اما فشار آب زیادی داشته و بر طراوت روستا می‌افزاید.
 

خانه‌های روستا نوساز است و به طور نامنظم در کنار هم قرار گرفته‌اند. سقف‌های آن برخلاف برخی روستاها که رنگ و جلوه خاصی از دور دارند، اینجا این‌طور نیست. تنها خانه قدیمی و جالب  در این منطقه مربوط به سیده زینب خانم حسینی است که پیشینه معماری این منطقه را متناسب با اقلیم آن در گذشته عیان می‌کند.
 

شاید به خاطر کم‌آبی، یا عدم رغبت روستاییان، یا نبود آن‌ها در کل سال باعث شده تا پوشش گیاهی منظم و خاصی نداشته باشد و آنچه بیشتر نمود دارد، موهبت طبیعی‌ای است که طبیعت پیرامون آن را احاطه کرده و از نمای نسبتاً زیبایی برخوردار شده است.
 

در بالادست روستا و با فاصله‌ای که در حال حاضر مسیر ماشین‌روی آن میسر است، امامزاده‌ای به نام امامزاده جعفر (گنو) از انساب امام زین‌العابدین قرار دارد که در سال 1393 بازسازی شده و بنای جدیدی برای آن احداث شده است.
 

 تنها مزار موجود در محوطه حیاط خود امامزاده، مربوط به مرحوم سید موسی حسینی فرزند ابراهیم است که در مورد نحوه فوت ایشان نقل‌هایی وجود دارد. 
 

در محوطه پیرامونی امامزاده هم خانه فردی است که در حال حاضر خادم امامزاده است، آرامستانی که چند قبر در آننمایان است، آلاچیق‌هایی برای زائران و  همچنین پارکینگ  نیز قرار دارد. از مسیر همین امامزاده و همین روستا به بالا نیز روستاهایی وجود دارد که در ارتفاع بالاتر قرار دارند و دامداری و دامپروری و محصولات مخصوص به آن وجود دارد.
 

نمای اکثر خانه‌های روستا به سمت رشته کوه‌هایی است که در برخی نقاط آن پوشش فشرده و برخی نقاط آن پوشش گیاهی و جنگلی پراکنده‌تری وجود دارد. در برخی نقاط آن حضور گله گوسفند دیده می‌شود و به نسبت مرغ و خروس زیادی وجود ندارد که می‌توان دلیل آن را ییلاقی بودن منطقه و نبود دائمی مردم آن متصور بود.
 

در حال حاضر زمین زیادی برای ساخت‌وساز وجود ندارد و همین مساله باعث شده تا از توسعه بی‌رویه مصون باشد و نگاه شهرنشینان برای ساخت‌وساز نیز در آن محدود باشد.
 

در مرداد ماه شب‌های مطبوعی دارد و گاه‌گاه نیز مه زیبایی که بر فراز کوه‌های روبرو قرار گرفته، تمام روستا را زیر سایه لطف خود قرار می‌دهد و مناظر چشم‌نواز و هوایی بسیار مطبوع را خلق می‌کند. آرامش و سکوت حاکم بر کل روستا باعث شده تا صدای جیرجیرک‌ها صدای غالب این روستا باشد.
 

در برخی مناطق آن، به‌خصوص محوطه امامزاده، سنجاقک‌های زیبا به طور دسته‌ای رقصان‌کنان در حرکت‌اند، پروانه‌های بسیار کوچک و حتی ریز هم نمایان است؛ دسته‌های کوچک سار هم در محدوده رودخانه در عصرگاهان به شکل خاصی پرواز می‌کردند.
 

مردم این روستا اکثرا با هم نسبت فامیلی دارند، مهمان‌نواز و خونگرم  بوده و حرمت میهمان را بسیار نگه می‌دارند.
 

 میزبان ما سرکار خانم سیده زینب حسینی و فرزندانشان خانم سیده شهربانو حسینی که  منزلشان محل اتراق ما است و خانم سیده فاطمه حسینی و همسر محترمشان آقای حاج حسین حق‌وردی نیز میزبان و از جمله همراهان با صفای ما بودند.
 

 این روستا در راه دفاع از میهن، دو شهید والامقام تقدیم کشور کرده است.