سیاه‌چاله‌های اولیه کوچک (PBH) به عنوان یکی از موضوعات داغ در عرصه نجوم و کیهان‌شناسی مطرح شده‌اند. این اجرام فرضی بلافاصله پس از انفجار بزرگ شکل گرفته‌اند و از حفره‌هایی از ماده زیراتمی‌ای تشکیل شده‌اند که به دلیل تراکم بالا، دچار فروپاشی گرانشی شده‌اند. دانشمندان بر این باورند که ریزسیاه‌چاله‌ها می‌توانند درون سیارک‌ها، قمرها یا حتی سیاراتی مانند زمین پنهان شوند.

این سیاه‌چاله‌ها کاندیدای ماده تاریک و منبع احتمالی امواج گرانشی اولیه هستند و می‌توانند به حل مسائل مختلف در فیزیک کمک کنند. تاکنون هیچ مشاهدات تایید شده‌ای از آن‌ها صورت نگرفته است، اما تلاش‌های تازه‌ای برای شناسایی آنها آغاز شده است.

مطالعات اخیر نشان داده‌اند که ستاره‌های نوترونی و کوتوله‌ها ممکن است حاوی ریزسیاه‌چاله‌های اولیه باشند که به آرامی گازهای آن‌ها را مصرف می‌کنند. یک روش جدید برای شناسایی این سیاه‌چاله‌ها، جستجو درون اجسامی مانند سیارات و سیارک‌ها، و استفاده از صفحات فلزی بزرگ برای شناسایی نشان‌های عبور آن‌ها است.

پژوهشگران همچنان مشغول بررسی راه‌های نوآورانه‌ای هستند تا ریزسیاه‌چاله‌ها را در محیط‌های مختلف شناسایی کنند. این تلاش‌ها توسط دی‌چانگ دای و دژان استویکوویچ، فیزیکدانانی از تایوان و نیویورک، صورت می‌گیرد. مقاله‌ای که یافته‌های این دو را بیان می‌کند، به تازگی آنلاین منتشر شده و در انتظار انتشار در مجله Physics of the Dark Universe است.

روش‌های پیشنهادی برای شناسایی این پدیده شامل محاسبات تنش گرانشی و بررسی مواد پوسته‌ای مانند سیلیکات‌ها و آهن می‌باشد. این کشفیات می‌توانند مفهوم‌سازی جدیدی را در کیهان‌شناسی و فیزیک به وجود آورده و درک ما از ماده تاریک و ریزموج‌های گرانشی را تحسین برانگیز‌تر کنند.