دیروز، روز تشکیل "جمهوری جنوب سودان" به عنوان جدیدترین کشور جهان است. روزی که اگرچه شاید برخی از سودانی‌های ساکن در جنوب این کشور به واسطه آن شروع به جشن و پایکوبی کرده اند اما لبخندهای ملیح تر به واسطه این روز را باید بر ورت آمریکا و همدستانش دید.
آنها که در تمام طول 5 دهه گذشته و با به راه اندازی دو جنگ داخلی در سودان تنها هدفی را که دنبال کردند، تجزیه سودان و دست اندازی بر منافع این کشور بود.

علت طمع ورزی آمریکا و غرب
در واقع این نکته را نیز از مدت‌ها قبل تعدادی از فعالین سیاسی در اقصی نقاط جهان هشدار داده بودند و حتی این عمرالبشیر، رئیس جمهور سودان بود که در سفری که در سال 85 به تهران داشت بر این نکته تأکید کرد که غرب به دلیل ذخایر نفتی سودان به این کشور طمع کرده است. این در حالیستکه بر طبق اطلاعات موجود، بخش زیادی از منابع نفتی کشور سودان در جنوب این کشور قرار داد. و جالب آنکه عمده درگیری های سودان نیز یا مربوط به شورش های جنوب این کشور است و یا در منقطه دارفور رخ می دهد که گفته می شود از نظر منابع نفت و اورانیم بسیار سرشار است.
اما در رخ نمایی از ردپای آمریکا در پروژه تجزیه سودان نشانه‌های زیاد دیگری نیز در دست است.

اشتیاق آمریکا برای برگزاری رفراندوم در سودان
جدای از هشدارهایی که مدام از سوی فعالان سیاسی قاره سیاه در این باره داده شد، اشتیاق آمریکا و همپیمانانش برای برگزاری رفراندوم و همه پرسی در باب جدایی شمال و جنوب سودان نیز امری نیست که افکار عمومی دنیا آن را از یاد برده باشند.
در همین زمینه،‌ ادریس دیبی، رئیس جمهور چاد چندی پس از برگزاری همه پرسی در سودان نگرانی عمیق خود را از این جریان اعلام کرده و گفته بود: "من واقعاً نمی دانم چرا آمریکا تا این اندازه بر جدایی سودان اصرار دارد و تلاش می کند سرنوشت مردم این کشور را به دست بگیرد."
وی تأکید کرده بود که پیامدهای تجزیه سودان بسیار زیانبار و خطرناک است و گریبانگیر تمام کشورهای آفریقایی خواهد شد.
نظیر همین صحبت‌ها را می‌توان در لابه‌لای اظهارات علی عثمان،‌ سفیر سودان در سازمان ملل نیز مشاهده کرد.
او هشدار داده بود که همه پرسی خودمختاری در جنوب سودان، سرمنشا دردسرهای غیرمنتظره زیادی برای سراسر آفریقا خواهد بود.
این فعال سودانی همچنین افزوده بود که داستان تجزیه،‌ پس از سودان دامن تمام آفریقا را خواهد گرفت.
تمام این صحبت‌ها در حالی بود که جامعه بین المللی همواره شاهد بازی گری رسمی آمریکا در حمایت از شورشیان جنوب سودان نیز بوده است.
در واقع باید دانست که اگر نبود آتش بیاری آمریکا و همپیمانانش در جنوب سودان، شاید بیش از یک و نیم میلیون انسان بیگانه در این کشور کشته نمی شدند و مردم سودان خود به تنهایی می توانستند مشکلات سیاسی داخل این کشور را حل کنند.
جالب آنکه حتی در سفر عمرالبشیر رئیس جمهور سودان به ایران در سال 85 نیز هشدارهایی به هیئت سودانی در مورد تلاش آمریکا برای دست یازیدن به منابع نفتی سودان داده شد.

استفاده آمریکا از قدرت نرم برای تجزیه سودان
البته آمریکا و استکبار جهانی، در این راه از فتنه انگیزی و استفاده از قدرت نرم خود نیز کم نگذاشت.
شاید رونمایی دوباره از حضور چندیدن ساله جرج کلونی، ستاره مشهور هالیوود در جنوب سودان برای عبرت تاریخی ما مفید فایده باشد.
او بر اساس گزارشی که یکی از نشریات آمریکایی در همین زمینه منتشر کرد در تمام این سال ها با تمسک به اقدامات بشر دوستانه در جنوب سودان رفت و آمد و حتی ظاهر خود را نیز تا حدی به سودانی ها شبیه کرد. او توانست با استفاده از صبغه ای خود تأثیری بر روی افکار عمومی بگذارد که نتیجه آن در همه پرسی برای جدایی شمال و جنوب سودان مشخص شد.
او در این راه، دیدارهای مکرری با مقامات آمریکایی و از جمله اوباما نیز انجام داد و ساخت مستندی در مورد سودان نیز از دیگر اقدامات او در همین رابطه بود.
کلونی در روزهایی قبل از برگزاری همه پرسی سودان، در اندیشکده روابط خارجی آمریکا حاضر شد و نتایج حضور بلند مدت خود در جنوب سودان را در اختیار مسئولان این اندیشکده قرار داد.
و در نهایت تمام این ناکامی ها و تلاش ها منجر به تجزیه سودان به دو کشور شمالی و جنوبی شد.
در همین زمینه، قطبی المهدی از اعضای ارشد حزب حاکم کنگره ملی سودان چندی قبل گفت: دولت آمریکا مسئول نتایج تاسف بار جدایی جنوب و تبعات دردناک مانند بحران انسانی، غذایی و ادامه درگیری های قبیله ای است.
وی افزوده بود: آمریکا و همپیمانان اروپایی اش بدون توجه به خواست اساسی مردم جنوب یعنی ثبات و آرامش موضوع تجزیه را دنبال می کنند.

خیز آمریکا به سمت دارفور
و نکته دیگری نیز البته به تازگی در مورد تحولات سودان مطرح شده است.
آمریکا و استکبار جهانی هم اکنون به سمت دارفور نیز خیز برداشته اند.
دارفور در غرب سودان قرار دارد و هم کنون جزو سودان شمالی اما هم مرز با کشور جدید سودان جنوبی محسوب می شود.
دارفور به سه قسمت شمالی، غربی و جنوبی تقسیم می شود و طی روزهای اخیر نیز صحبت‌هایی پیرامون ضرورت برگزاری یک همه پرسی دیگر برای جدایی آن از سودان شمالی در داخل این کشور مطرح است.
در همین زمینه "حسن الترابی " دبیرکل حزب کنگره مردمی مخالف دولت سودان تاکید کرده است که اگر حق تعیین سرنوشت جنوب سودان را به علت برخی اختلافات پذیرفته، جدایی دارفور و یا شرق سودان را تایید نمی‌کند.

تاریخ انتشار در سایت: ۱۹ تیر ۱۳۹۰منبع: / سایت خبری / الف ۱۳۹۰/۴/۱۹
نویسنده : مسعود یارضوی