خلق فضای تکنولوژی نوین سبب شده تا انسان‌ها روز به روز از یکدیگر فاصله بگیرند و خود را همنشین ابزار مجازی سازند. کاهش ارتباطات کلامی و وابستگی به ابزار نوین تکنولوژیکی و در رأس آن فضای مجازی اینترنت، چیزی جز جدایی عاطفی و ارتباطی انسان‌ها و تجربه زندگی با همراهان مجازی را در پی نخواهد داشت.

در طی بیست سال گذشته، بشر خود را مشغول یافتن راه‌هایی جدید برای برقراری ارتباط با دیگران کرده است. تلفن‌های همراه، کامپیوترهای شخصی، پیامک، پست الکترونیکی و اینترنت سبب شده تا بیست و پنج درصد جمعیت بشر در ارتباطی سریع با یکدیگر باشند. در این دوره زمانی، نظام عصبی گونه بشر، به نحوی با نمادهای الکترونیکی درگیر شده است و به نحوی این ارتباط الکترونیکی جایگزین گفتار کلامی شده است. براساس بررسی وزارت آموزش و پرورش ایالات متحده، سواد انگلیسی در بین فارغ ‌التحصیلان دانشگاهی، در ده سال گذشته کاهش چشم گیری یافته است. تنها سی و یک درصد فارغ ‌التحصیلان دانشگاهی در این کشور به زبان انگلیسی تسلط کافی دارند و این در حالی است که این رقم، یک دهه پیش، چهل درصد بوده است. گرور وایت هرست مدیر مؤسسه DOC که مسئول بررسی میزان سواد بزرگسالان در ایالات متحده است، در این خصوص اعلام کرده که کاهش سواد در جامعه آمریکا، نتیجه افزایش تماشای تلویزیون و استفاده از اینترنت است. اما نکته دردآورتر آنکه، هر چه ما در چنین فضایی بیشتر وارد می‌شویم، خود را تنهاتر می‌یابیم. بر پایه مطالعه «بنیاد کایزر»، کودکان آمریکایی در حال حاضر روزانه شش و نیم ساعت به تماشای تلویزیون، اینترنت و بازی‌های ویدئویی و دیگر رسانه‌های الکترونیکی مشغولند. اما مسأله دردناک تر از این، آن است که بر پایه مطالعات موجود، اکثر کودکان، این زمان را در تنهایی سپری می‌کنند. به عنوان نمونه، کودکان هفت تا یازده سال، زمان تماشای تلویزیون را تنها سپری می‌کنند و این رقم در مورد کودکان دو تا هفت سال، بیش از هشتاد و یک درصد است. آیا به راستی نسل‌های بعدی نیز برای همیشه تنها می‌مانند؟ پاسخ خوش‌ بین های عرصه تکنولوژی به این سؤال منفی است. مهندسین این حوزه هم‌اکنون در پی خلق فضایی تکنولوژیکی هستند که بشر ارتباطی عاطفی با این ابزار برقرار کند و به کمک آنها بتواند با دیگران نیز روابط عاطفی داشته باشد. در این گذر است که این ابزار به رفقا و همنشین‌های با احساس ما تبدیل می‌شوند. دوربین‌ها قادر خواهند بود تا جزیی‌ترین تغییرات در چهره افراد را تشخیص دهند و در کمترین زمان ممکن، حالت عاطفی فرد را نشان دهند. هم‌اکنون محققین مؤسسه تکنولوژی ماساچوست، کامپیوترهایی کارآمد طراحی کرده‌اند که بر پایه تغییرات ضربان قلب، تنفس، دما، ضربات و فعالیت ماهیچه‌ها می‌توانند وضعیت عاطفی فرد را کاملاً تشخیص دهند. روسالیند پیکارد محقق ارشد در آزمایشگاه رسانه‌ای MIT خبر از طراحی و ساخت روبات هوشمند به نام «لورا» داده که نقش یک مشاور ورزش را ایفا می‌کند و سطح فعالیت بدنی افراد را بالا می‌برد. لورا می‌تواند همانند یک مربی ورزش به افراد کمک کند تا آمادگی جسمی و عاطفی خود را حفظ و تقویت کنند.برخی از شاگردان لورا ابراز داشته‌اند که نتایج تمرین‌های این روبات، همانند یک مربی واقعی است، به نحوی که ما آن را لمس و احساس می‌کنیم، دوستش داریم، به هم اعتماد داریم، با یکدیگر صحبت می‌کنیم و.... بی‌رو دربایستی باید بگویم که نمی‌دانم باید به این رویدادهای تکنولوژیکی بخندیم و یا در رعب آن فرو رویم. اما شکی نیست که بسیاری از جوانان، هم ‌اکنون در پی تجربه محیط‌های مجازی و جایگزین کردن آن با محیط‌های واقعی‌اند. با ظهور چنین تکنولوژی‌هایی است که تراشه‌های کامپیوتری، دوستان و همراهان ما خواهند شد.

منبع: / ماهنامه / سیاحت غرب / 1388 / شماره 70، اردیبهشت ۱۳۸۸/۰۲/۰۰به نقل از: www.commondreams.org
نویسنده : جرمی ریفیکن