پژوهشی که در سال 1402 در ایران انجام شد، نشان داد که سندرم استکهلم در زنان تحت خشونت خانگی، به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر اختلال استرس پس از حادثه (PTSD) تاثیر می گذارد. تاثیر مستقیم سندرم استکهلم بر PTSD به این معناست که زنانی که علائم سندرم استکهلم را تجربه می کنند، بیشتر در معرض ابتلا به PTSD هستند. تاثیر غیرمستقیم سندرم استکهلم بر PTSD نیز از طریق روش های مقابله ای زنان صورت می گیرد. زنانی که علائم سندرم استکهلم را تجربه می کنند، بیشتر به سمت استفاده از روش های مقابله ای نامناسب مانند اجتناب از موقعیت های خطرناک، انکار واقعیت و سرکوب احساسات گرایش دارند. این روش های مقابله ای به نوبه خود می توانند باعث تشدید علائم PTSD شوند.
در این پژوهش، 210 زن متاهل تحت خشونت خانگی به صورت در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سندرم استکهلم، PTSD و روش های مقابله ای پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان داد که سندرم استکهلم با PTSD همبستگی مثبت و معناداری دارد. همچنین، روش های مقابله ای نامناسب به عنوان میانجیگر رابطه بین سندرم استکهلم و PTSD شناسایی شدند.
این پژوهش نشان می دهد که سندرم استکهلم یک پدیده پیچیده است که می تواند به طور قابل توجهی بر سلامت روان زنان تحت خشونت خانگی تاثیر بگذارد. شناسایی و درمان به موقع این پدیده می تواند به کاهش خطر ابتلا به PTSD و سایر اختلالات روانی کمک کند.
در ادامه به بررسی هر یک از این عوامل تاثیرگذار بر PTSD در زنان تحت خشونت خانگی می پردازیم:
سندرم استکهلم
سندرم استکهلم یک اختلال روانی است که در آن فرد قربانی خشونت، نسبت به متجاوز خود احساس مثبت و اعتماد ایجاد می کند. این سندرم معمولا در افرادی که در شرایط گروگانگیری یا اسارت قرار می گیرند، دیده می شود. با این حال، سندرم استکهلم می تواند در سایر شرایط خشونت زا مانند خشونت خانگی نیز رخ دهد.
علائم سندرم استکهلم عبارتند از:

احساس همدردی و دلسوزی نسبت به متجاوز
احساس قدردانی نسبت به متجاوز برای اینکه او را زنده نگه داشته است
دفاع از متجاوز در برابر دیگران
انکار خشونت متجاوز

اختلال استرس پس از حادثه
اختلال استرس پس از حادثه یک اختلال روانی است که در اثر مواجهه با یک رویداد آسیب زا ایجاد می شود. علائم PTSD عبارتند از:

کابوس ها و فلاش بک های مربوط به رویداد آسیب زا
اجتناب از موقعیت ها، افراد یا موضوعاتی که یادآور رویداد آسیب زا هستند
تحریک پذیری و پرخاشگری
مشکلات خواب
مشکلات تمرکز
احساس گناه یا شرم

روش های مقابله ای
روش های مقابله ای راه هایی هستند که افراد برای کنار آمدن با استرس و فشار استفاده می کنند. روش های مقابله ای می توانند به صورت مثبت یا منفی باشند.
روش های مقابله ای مثبت عبارتند از:

حل مسئله
حمایت اجتماعی
ورزش
تکنیک های آرامش

روش های مقابله ای منفی عبارتند از:

اجتناب
انکار
سرکوب احساسات
سوء مصرف مواد

در پژوهش مورد نظر، روش های مقابله ای نامناسب به عنوان میانجیگر رابطه بین سندرم استکهلم و PTSD شناسایی شدند. به این معنا که زنانی که علائم سندرم استکهلم را تجربه می کنند، بیشتر به سمت استفاده از روش های مقابله ای نامناسب مانند اجتناب از موقعیت های خطرناک، انکار واقعیت و سرکوب احساسات گرایش دارند. این روش های مقابله ای به نوبه خود می توانند باعث تشدید علائم PTSD شوند.
در نتیجه، می توان گفت که سندرم استکهلم یک پدیده پیچیده است که می تواند به طور قابل توجهی بر سلامت روان زنان تحت خشونت خانگی تاثیر بگذارد. شناسایی و درمان به موقع این پدیده می تواند به کاهش خطر ابتلا به PTSD و سایر اختلالات روانی کمک کند.