الگوی مساجد دو ایوانه خوارزمشاهیان، مسجد جامع روستای فُرومد، از جمله نمونه‌های شاخص این نوع مساجد در ایران است. این مسجد در قرن هفتم هجری قمری به دست ابوالمظفر یوسف بن محمد خوارزمشاه ساخته شده است.
 

مسجد جامع فرومد از دو ایوان متقارن در جلو و دو مناره در گوشه‌های ایوان جنوبی تشکیل شده است. ایوان‌ها با طاق‌های جناغی و گچبری‌های زیبا تزیین شده‌اند. مناره‌ها نیز با آجر و گچ ساخته شده‌اند و دارای تزیینات ساده‌ای هستند. 
این مسجد از نظر معماری و تزیینات از آثار مهم دوره خوارزمشاهیان است.
مساجد دو ایوانه خوارزمشاهیان از جمله نمونه‌های شاخص معماری دوره خوارزمشاهیان هستند. این مساجد از دو ایوان متقارن در جلو و دو مناره در گوشه‌های ایوان جنوبی تشکیل شده‌اند. ایوان‌ها با طاق‌های جناغی و گچبری‌های زیبا تزیین شده‌اند. مناره‌ها نیز با آجر و گچ ساخته شده‌اند و دارای تزیینات ساده‌ای هستند.
این مساجد در ایران و مناطق تحت نفوذ خوارزمشاهیان در آسیای میانه و قفقاز ساخته شده‌اند. از جمله نمونه‌های شاخص این مساجد می‌توان به مسجد جامع فرومد، مسجد جامع گنبد سلطانیه، مسجد جامع نائین و مسجد جامع تبریز اشاره کرد.

مسجد جامع فرومد یکی از بناهای تاریخی ارزشمند استان سمنان است که در روستای فرومد از توابع شهرستان میامی واقع شده است. این مسجد که تاریخ بنای آن به قرن هفتم هجری قمری باز می‌گردد، از دیدگاه معماری و تزئینات دارای اهمیت هنری است.

مسجد جامع فرومد از دو ایوان شمالی و جنوبی، دو ایوان کوچک‌تر در دو طرف ایوان‌ها، یک شبستان در سمت شرقی ایوان جنوبی، دو رواق در دو طرف صحن و یک اتاق گنبددار چهار گوش در ضلع غربی ایوان شمالی تشکیل شده است. شبستان غربی مسجد جامع فرومد کاملاً ویران شده و تنها اندکی تزئینات آن باقی مانده است. اما گچ‌بری‌ها و کاشی‌کاری‌های زیبای قرون چهارم تا هفتم هجری در سایر بخش‌های این بنا به‌کار رفته است.

تزئینات گچی مسجد جامع فرومد شامل نقوش اسلیمی، هندسی، گل و بوته و کتیبه‌های قرآنی است. این تزئینات با استفاده از تکنیک‌های گوناگونی مانند برجسته‌کاری، کنده‌کاری و مشبک‌کاری انجام شده‌اند. کاشی‌کاری‌های مسجد جامع فرومد نیز شامل نقوش اسلیمی، هندسی و گل و بوته است. این کاشی‌ها با استفاده از رنگ‌های فیروزه‌ای، آبی، لاجوردی و سفید تزئین شده‌اند.

مسجد جامع فرومد یکی از آثار ارزشمند دوره خوارزمشاهیان در ایران به‌شمار می‌رود. این بنا در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۲۱ با شمارهٔ ثبت ۳۴۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.