سینا جهانآبادی
هنرمندی برجسته در عرصه موسیقی ایرانی
سینا جهانآبادی، متولد ۹ اردیبهشت ۱۳۵۴ در تهران، نوازندهای چیره دست، آهنگسازی خلاق و موسیقیدانی فرهیخته است که نام او در تار و پود موسیقی ایرانی معاصر به زیبایی درخشان است.
سفری در مسیر موسیقی:
جهانآبادی، نغمههای موسیقی را از سنین کودکی در وجود خود نهادینه کرد و با فراگیری ویلون در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی، گامی بلند در مسیر هنری خود برداشت. سپس، با ورود به هنرستان موسیقی تهران و انتخاب کمانچه به عنوان ساز تخصصی، دریچهای نو به دنیای موسیقی گشود.
استادان نامداری همچون کامران داروغه، اردشیر کامکار و علیاکبر شکارچی، ظرافتها و رموز نواختن کمانچه را به او آموختند و جهانآبادی با بهرهمندی از تعالیم این بزرگان، در این ساز به تبحر و استادی رسید.
علاوه بر کمانچه، جهانآبادی در نواختن ویلن کلاسیک نیز از ارسلان کامکار و ابراهیم لطفی بهره برده و ویلن ایرانی را نیز نزد مجتبی میرزاده فراگرفته است. او همچنین در زمینه آهنگسازی، از محضر اساتیدی همچون محسن الهامیان، وارطان ساهاکیان، علیرضا مشایخی و حسین دهلوی دانش آموخته و بر این دانش، خلاقیت و نوآوری خود را نیز افزوده است.
فعالیتهای هنری:
جهانآبادی در طول دوران پربار فعالیت هنری خود، افتخارات و تجارب ارزشمندی را به دست آورده است. حضور در چندین دوره از جشنواره موسیقی فجر، داوری جشنواره موسیقی جوان در بخش تکنوازی کمانچه، اجرا به همراه گروه شهناز و محمدرضا شجریان، عضویت در گروه مستان به سرپرستی پرواز همای، اجرا در فستیوال موسیقی آمستردام، تور استرالیا و کنسرتهای متعدد در ایران و اروپا، تنها گوشهای از فعالیتهای چشمگیر اوست.
جهانآبادی در سال ۱۳۹۳ به عنوان نامزد بخش بهترین نوازنده سازهای ایرانی در جشن موسیقی ما معرفی شد و در سال ۱۳۹۰ در کنسرت شهرام ناظری و حسین علیزاده در اروپا به هنرنمایی پرداخت.
حضور در آلبومهای موسیقی و موسیقی فیلمهای مختلف به عنوان نوازنده کمانچه، ویلون، ویولا، آهنگساز، تنظیم کننده و ناظر ضبط موسیقی، از دیگر فعالیتهای این هنرمند تواناست.
جوهره هنر جهانآبادی:
نواختن ظریف و پر احساس جهانآبادی، تسلط او بر تکنیک و بداههنوازی، و خلاقیت در آهنگسازی، او را به یکی از برجستهترین چهرههای موسیقی ایرانی بدل کرده است.
جهانآبادی با تلفیق دانش و تجربه خود با عشق و تعهدی که به موسیقی ایرانی دارد، آثاری خلق میکند که روح و جان مخاطبان را نوازش میدهد.
او بیشک یکی از گنجینههای ارزشمند موسیقی ایران است و نام او در تاریخ این هنر جاودانه خواهد ماند.
نظر شما