دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی در دانشگاه ادیان و همچنین دانش‌آموخته حوزه علمیه مشهد است. دکتر عسگری سابقه تدریس در دانشگاه تهران، دانشگاه ادیان و حوزه علمیه را در کارنامه خود دارد. حوزه‌های پژوهشی او شامل فلسفه باستان و نسخه‌های خطی دوره صفویه است. تاکنون نزدیک به سی و پنج مقاله و ده جلد کتاب در زمینه‌های مختلف فلسفی و دینی از او منتشر شده است.

آثار و فعالیت‌های مهم دکتر عسگری عبارت‌اند از:

1. آرای فلسفی کلامی ملارجبعلی تبریزی، تهران، موسسه حکمت و فلسفه ایران، (در دست انتشار)
2. تحفة الکمال: ترجمۀ فارسی رسالۀ «الأصل الأصیلِ» ملارجبعلی تبریزی به همراه اضافات. مقدمه و تصحیح: محمد سوری - مهدی عسگری. تهران: نشر لوگوس، ۱۴۰۳.
3. دو رساله فلسفی - عرفانی، تهران، مؤسسه حکمت و فلسفه ایران، ۱۴۰۱.
4. تصحیح رساله عقود الدرر فی تحقیق القول بالمهدی المنتظر، قم، طه، ۱۴۰۰.
5. یادداشت‌های تراثی، قم، دفتر عقل، ۱۴۰۲.
6. تصحیح کتاب محرق القلوب و الأکباد، عراق، عتبه عباسیه، ۱۴۰۱.
7. تصحیح رساله نجاة الألوار، شهرکرد، جهاد دانشگاهی، ۱۴۰۲.
8. معاویة بن أبی سفیان، قم، چاپ دوم، طه، ۱۴۰۳.
9. رسالة فی مناقب علی أبی طالب، قم، امتداد حکمت، ۱۴۰۲.
10. أبوهریره (زندگی‌نامه و مرویات)، قم، طه، ۱۴۰۲.

دکتر مهدی عسگری با این فعالیت‌های علمی و پژوهشی، به یکی از پژوهشگران برجسته در حوزه فلسفه و کلام اسلامی تبدیل شده است.