فعالیت جنسی، فراتر از ابعاد لذت و صمیمیت، می‌تواند اثرات قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی داشته باشد. این گزارش به بررسی شواهد علمی موجود در مورد فواید بالقوه‌ی فعالیت جنسی می‌پردازد.

1. کاهش استرس:

در مواجهه با استرس، بدن هورمون کورتیزول ترشح می‌کند. سطح بالای کورتیزول می‌تواند منجر به احساس تنش و فرسودگی شود. فعالیت جنسی باعث آزادسازی اندورفین، هورمون‌های مرتبط با احساس خوب، می‌شود که می‌توانند خلق و خو را بهبود بخشیده و سطح کورتیزول را تنظیم کنند. همچنین، ترشح اکسی‌توسین (هورمون عشق) در حین فعالیت جنسی، احساس آرامش و ارتباط را تقویت می‌کند و به کاهش بیشتر استرس کمک می‌نماید.

2. بهبود کیفیت خواب:

پرولاکتین، هورمونی که در تنظیم خواب نقش دارد، در طول فعالیت جنسی، به ویژه هنگام ارگاسم، ترشح می‌شود. افزایش پرولاکتین پس از فعالیت جنسی می‌تواند منجر به احساس خواب‌آلودگی و آرامش شود و به خواب راحت‌تر و عمیق‌تر کمک کند.

3. تقویت سیستم ایمنی:

برخی مطالعات نشان می‌دهند که فعالیت جنسی می‌تواند تولید آنتی‌بادی‌هایی مانند ایمونوگلوبولین A (IgA) را افزایش دهد. IgA در مقابله با عفونت‌هایی مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) نقش دارد. مطالعه‌ای بر روی دانشجویان دانشگاه نشان داد افرادی که سه بار یا بیشتر در هفته رابطه جنسی داشتند، سطح IgA بالاتری در بزاق خود داشتند. همچنین، ارتباطی بین فعالیت جنسی و توانایی بهتر در مقابله با ویروس کووید-19 گزارش شده است. با توجه به ارتباط بین خواب با کیفیت و سیستم ایمنی، بهبود خواب ناشی از فعالیت جنسی نیز می‌تواند به طور غیر مستقیم سیستم ایمنی را تقویت کند. لازم به ذکر است که این مطالعات محدود بوده و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

4. تسکین طبیعی درد:

اندورفین‌های آزاد شده در حین فعالیت جنسی می‌توانند به عنوان مسکن‌های طبیعی عمل کنند. این هورمون‌ها با گیرنده‌های درد در مغز تعامل کرده و انتقال سیگنال‌های درد را مسدود می‌کنند. مطالعاتی نشان داده‌اند که فعالیت جنسی می‌تواند به کاهش علائم میگرن و سردردهای خوشه‌ای کمک کند.

5. حمایت از سلامت قاعدگی:

انقباضات رحمی در هنگام ارگاسم می‌تواند به کاهش گرفتگی‌های قاعدگی کمک کند. همچنین، برخی تحقیقات نشان می‌دهند که فعالیت جنسی منظم ممکن است به تعادل هورمون‌های تولید مثل مانند استروژن و تخمک‌گذاری منظم در زنانی که از روش‌های پیشگیری هورمونی استفاده نمی‌کنند، کمک کند. با این حال، این یافته‌ها نیاز به تحقیقات بیشتر و گسترده‌تری دارند.

6. بهبود سلامت روان:

ترشح هورمون‌هایی مانند اندورفین، اکسی‌توسین و دوپامین در حین فعالیت جنسی می‌تواند به کاهش استرس، بهبود خلق و خو و تقویت صمیمیت عاطفی کمک کند که همگی در بهبود سلامت روان موثرند. برخی مطالعات ارتباطی بین فعالیت جنسی منظم و کاهش میزان افسردگی را نشان داده‌اند.

7. تقویت عضلات کف لگن:

انقباض و شل شدن عضلات کف لگن در حین ارگاسم می‌تواند به تقویت این عضلات کمک کند. عضلات کف لگن در حمایت از مثانه، روده و رحم (در زنان) یا پروستات (در مردان) نقش دارند و تقویت آنها می‌تواند به کنترل بهتر مثانه و کاهش خطر بی‌اختیاری ادرار کمک کند.

8. بهبود سلامت قلب:

فعالیت جنسی باعث افزایش ضربان قلب و بهبود گردش خون می‌شود که می‌تواند به حفظ فشار خون در محدوده سالم کمک کند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که فعالیت جنسی منظم ممکن است با کاهش خطر بیماری‌های قلبی در مردان و زنان مرتبط باشد. با این حال، برای تایید این یافته‌ها، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

9. کاهش خطر سرطان پروستات:

برخی مطالعات نشان می‌دهند که انزال مکرر ممکن است با کاهش خطر سرطان پروستات در مردان مرتبط باشد. با این حال، این موضوع نیز نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

نتیجه‌گیری:

در مجموع، شواهد علمی موجود نشان می‌دهند که فعالیت جنسی می‌تواند فواید متعددی برای سلامت داشته باشد. با این حال، بسیاری از این یافته‌ها بر اساس مطالعات محدود به دست آمده‌اند و برای تایید قطعی آنها و درک بهتر مکانیسم‌های بیولوژیکی مربوطه، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. همچنین، مهم است که به یاد داشته باشیم که سلامت جنسی بخش مهمی از سلامت کلی است و باید در کنار سایر عوامل سبک زندگی سالم، مانند تغذیه مناسب و فعالیت بدنی منظم، مورد توجه قرار گیرد.