آزار خیابانی، تجربه‌ای ناخوشایند و متأسفانه رایج است که امنیت و آرامش را از بسیاری، به ویژه زنان و کودکان، سلب می‌کند. این مقاله به بررسی راهکارهای مقابله با این معضل از دیدگاه قربانی، شاهدان و همچنین نقش جامعه و قانون می‌پردازد.

نکات برجسته برای قربانیان:

• درخواست کمک: با صدای بلند از اطرافیان کمک بخواهید و اتفاق رخ داده را برای آنها شرح دهید.
• مستندسازی: در صورت امکان، از حادثه فیلم یا عکس بگیرید یا از اطرافیان بخواهید این کار را انجام دهند.
• اطلاع‌رسانی به مسئولان: اگر در حمل و نقل عمومی هستید، به راننده یا مسئولان مربوطه اطلاع دهید.

نکات برجسته برای شاهدان:

• گوش دادن و باور کردن قربانی: اولین قدم برای حمایت از قربانی، گوش دادن به او و باور کردن سخنانش است.
• پرهیز از سرزنش قربانی: سرزنش قربانی به جای حمایت از او، باعث تشدید آسیب‌های روحی می‌شود.
• مداخله فعال: با ارزیابی وضعیت و پرسیدن از قربانی درباره نیاز به کمک، به فرد متخلف بفهمانید که رفتارش غیرقابل قبول است.
• مستندسازی حادثه: در صورت امکان، از حادثه فیلم یا عکس بگیرید.
• بیان ناراحتی به متخلف: به طور مستقیم و واضح به فرد متخلف بگویید که از رفتارش ناراحت هستید.
• شوخی نکردن با آزار جنسی: شوخی با این موضوع، آن را عادی جلوه داده و مبارزه با آن را دشوارتر می‌کند.

نقش مردان و پسران:

• الگوبرداری از رفتارهای غیرخشونت‌آمیز: مردان باید در مبارزه با آزار خیابانی پیشگام باشند و مسئولیت رفتار خود و دیگران را بپذیرند.
• آگاهی از محیط اطراف: در فضاهای عمومی، به زبان بدن زنان توجه کرده و در صورت لزوم از نزدیک شدن به آنها خودداری کنند.
• مداخله در صورت مشاهده آزار: در صورت امکان، مانع از ادامه آزار خیابانی شوید و از قربانی حمایت کنید.

نقش جامعه و قانون:

• مبارزه با فرهنگ تجاوز: عادی‌سازی خشونت جنسی باید متوقف شود و فرهنگ احترام و امنیت برای همگان ترویج شود.
• وضع و اجرای قوانین بازدارنده: قوانین سفت و سخت و مجازات‌های جدی برای متخلفان می‌تواند در کاهش آزار خیابانی مؤثر باشد.
• آموزش و آگاهی‌بخشی: آموزش مردم درباره آزار خیابانی، عواقب آن و راه‌های مقابله با آن ضروری است.