محمد موسوی، نوازنده چیره دست نی، بداهه پرداز و ردیف دان، ۱۲ اردیبهشت سال ۱۳۲۵ در خوزستان به دنیا آمد
وی ابتدا به سازی دیگر علاقه داشت، اما بعد از شنیدن صدای نی استاد حسن کسایی از رادیو شیفته این ساز شده و به ترتیبی بود به شکل خود آموز صدای نی را ابتدا در آورده و سپس با گوش سپردن به ساز استاد حسن کسایی ، نی نوازی اش را تکمیل می‌کند.
موسوی در سال‌های میانی دهه 40 به تهران ‌آمد و با مساعدت امیر ناصر افتتاح به آموزش نی پرداخت. چند سال بعد موسوی به همراه محمد رضاشجریان به استودیوی رادیو رفت و نخستین کارش را اجرا کرد.
بعد از این دوره موسوی به عنوان نوازنده طراز اول شناخته و با هنرمندانی چون شهیدی، قوامی، بنان، ایرج و ... اجراها ی متعددی داشت و نیز به همنوازی با برخی از بزرگان موسیقی چون شهناز، پایور،یاحقی، ملک، بدیعی و... پرداخت.
وی در میانه سال 54 به اتقاق شجریان برای اجرای برنامه ای به مناسبت سالروز تولد مولانا به قونیه رفت. بعد از آن وی بیشترین کار را با محمد رضا شجریان انجام داد و به صحنه آورد و یا در قا لب آلبوم انتشار داد.
کار مشترک با پرویز مشکاتیان و شجریان و یا بداهه نوازی‌اش در آوازهای شوشتری و سه گاه و کار در دستگاه نوا از جمله شاخص ترین اجراهای آوازی موسوی به شمار می رود.
موسوی در طول این ایام بیش از 250 آلبوم با شجریان ضبط کرده است که خود گنجینه ای مهم در این زمینه به شمار می‌رود. موسوی در دهه هفتاد به معرفی برخی هنرمندان پرداخت که از جمله آنها سالار عقیلی در حوزه آواز و احمد خاک طینت در نوازندگی دف بوده است.
وی هشت سال بر صحنه حضور نداشت و در سال 1387 کنسرتی در سالن کوچک وزارت کشور برگزار کرد. ح.ن.