محمدجلیل عندلیبی

(زاده ۳ اردیبهشت ۱۳۳۳ سنندج) آهنگساز و نوازنده سنتور

او از خانواده‌ای هنرمند است که دایی‌اش حکمت نوبری و از طرف پدری، ایرج عندلیبی، خواننده‌های خوش‌صدا بودند و او از آنان راهنمایی یافت. وی در ۱۲ سالگی به‌ مدت ۳ سال خواننده فرهنگ و هنر سنندج، به سرپرستی حسن کامکار شد. 
از ۱۵ سالگی نوازندگی سنتور را آغاز کرد و در دبیرستان، ارکستری تشکیل داد که در جشن‌ها شرکت می‌کردند. در سال ۱۳۵۲ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و نزد استادان: نورعلی برومند، داریوش صفوت،‌ احمد پژمان، علیرضا مشایخی، هرمز و شاهین فرهت،  مسعودیه و برکشلی آموزش یافت. در سال ۱۳۵۴ در دانشکده‌ هنرهای زیبا علاوه بر ساز تخصصی سنتور و ساز الزامی پیانو، ساز دوم فاگوت را زیر نظر استاد پرژرف بلغاری فراگرفت. در سال ۱۳۵۵ به‌دعوت داریوش صفوت وارد مرکز حفظ و اشاعه‌ موسیقی ایران شد و ضمن تدریس سنتور، گروه مشتاق یا مولانا را تشکیل داد که این گروه ادامه‌ همان ارکستر فوق برنامه دانشگاه تهران بود. وی با حمیرا، شهرام ناظری و علیرضا افتخاری همکاری داشت و نیز کنسرت‌های زیادی در سرتاسر دنیا با گروه مولانا به سرپرستی و آهنگسازی او اجرا شد و به‌معرفی موسیقی سنتی پرداخت. همسر وی، مینو افتاده نیز نوازنده سرشناس ویلون و کمانچه است.
تاکنون حدود ۳۰ آلبوم به نام‌های شعر و عرفان، بی‌قرار، کیش مهر، با صدای شهرام ناظری، سروستان و به‌یاد یاران مولانا، با صدای رضوی سروستانی، شکوفه‌های جاویدان و گل‌افشان، با صدای شاپور رحیمی، قسم، باصدای کامیار بهزاد و جاده ابریشم، غریبستان، امان از جدایی، خداحافظ و تازه به‌تازه و آلبوم گرفتار، با صدای علیرضا افتخاری را ساخته‌ است. همچنین از او آثار کردی هی‌گل، در سال ۱۳۶۵ با صدای بهروز توکلی و از دست عشق، با صدای عزیز شاهرخی، دوری، با صدای حسینی شریفی، صدای تازه با صدای سالار عندلیبی و در زمینه موسیقی عرفانی کردستان با قدسیان ۱-۲-۳ پیام عزیزی و حسام لرنژاد و با قدسیان ۴ باصدای جمیل خالدی. تُنگ شکر با صدای احمد کامیار و آلبوم جدیدش در زمینه موسیقی اصیل که حاوی تجربیات جدید آهنگسازی به‌نام «صدای بی‌صدایی» با صدای خواننده جوان رسول شریفی است، عرضه شده است.
وی نیز برای حمیرا تعدادی آهنگ ساخت که در دو آلبوم به نام‌های عشق و عرفان و سرنوشت منتشر شد. در سال ۱۳۵۶ برای اولین بار ساز عرفانی دف را به‌مجموعه ارکستر ایرانی اضافه کرد.
در زمینه فرهنگی آثاری در زمینه آموزش   سنتور و دف به نام‌های:
"از نوازندگی تا آهنگسازی" کتاب آموزشی دف بر اساس ذکر‌های خانقاه کردستان است که برای اولین بار از دو حامل برای نت‌نویسی و همچنین کلید جدیدی مخصوص ساز دف استفاده کرده ‌است.
ضمناً‌ گردآوری و آوانویسی تمام آهنگ‌های تکایای کردستان را آماده‌ ساخته که مربوط به‌رساله پایانی دانشگاه هنرهای زیبای وی است.