موضوع : پژوهش | مقاله

نکاتی برای حفظ اعتماد به نفس برای والدین جهت برخورد با پرخاشگری کودکان

 

به فرزندان خود بد بین نباشید

هنگامی که فرزند شما به درخواستی عمل نمی کند، به شما بی احترامی می کند. شما نباید، به راحتی از کوره به در شوید، این واکنش های احساسی، هر چند طبیعی هستند، اما اشتباه هستند.
نکته اول، بچه ها احساسات و اطلاعات را به روشی که بزرگسالان انجام می دهند، درک نمی کنند.
نکته دوم، تحقیقات نشان می‌دهد والدینی که نسبت‌های خصمانه به کودک خود می‌دهند در نهایت پرخاشگری بیشتری را در فرزند خود ایجاد کنند.

انتظارات واقع بینانه در مورد توانایی های کودک

انتظارات واقع بینانه ای در مورد توانایی فرزندتان در پیروی از قوانین یا درخواست های خود داشته باشید.
کودکان خردسال دامنه توجه کوتاه تری دارند و به راحتی حواسشان پرت می شود. آنها زمان بیشتری را برای پردازش دستورالعمل های شفاهی صرف می کنند.
بنابراین وقتی دستوری را صادر می‌کنید، نباید انتظار داشته باشید که بچه‌های کوچک به سرعت و کارآمد به آن پاسخ دهند. آنها با سرعت کمتری کار می کنند و انتقال از یک فعالیت به فعالیت دیگر برایشان سخت تر است.
شما باید سرعت انجام دستورات خود را با توانایی‌های فرزندتان هماهنگ کنید البته با یادآوری‌های صبورانه و آرام.

انتظارات واقع بینانه در مورد همدلی کودک

انتظارات واقع بینانه در مورد رشد همدلی و مهربانی داشته باشید. در طول دوران کودکی، بچه ها در حال یادگیری این هستند که چگونه خلق و خوی خود را تنظیم کنند و ذهن دیگران را بخوانند.
بچه‌ها اگر دنیا را خصمانه یا ناعادلانه بدانند، ممکن است پاسخ های پرخاشگرانه به محیط بدهند. بنابراین اگرچه رفتار کودک شما ممکن است خودخواهانه به نظر برسد، اما این بدان معنا نیست که رفتار او غیرقابل اصلاح است.
وقتی بچه ها نمی توانند نسبت به دیگران همدلی و مهربانی نشان دهند، اغلب به این دلیل است که آنها موقعیت را متفاوت درک می کنند یا نمی دانند چگونه تکانه های خود را کنترل کنند. آنها به فرصت هایی برای یادگیری نیاز دارند.
☘☘☘☘☘☘☘
چرا نوجوانم دیر به خانه می آید؟
دیرآمدن نوجوان به خانه یکی از شایع ترین مشکلات خانواده است.
برای والدین یک نوجوان، تنظیم مقررات منع رفت و آمد از یک ساعت مشخصی در خانه می تواند واقعا مشکل ساز باشد.
نوجوانان باید تابع قونینی باشند زیرا هنوز نیاز به نظم و نظارت دارند.
آن ها در مرحله ای از زندگی هستند که در حال آزمون و خطا هستند و به همین خاطر مرزها را کنار می زنند.
ممکن است نوجوان به مقررات معترض باشند اما والدین نباید کوتاه بیایند.

دیرآمدن نوجوان و قوانین رفت و آمد به خانه

وقتی صحبت از رفت و آمد نوجوان به خانه و بیرون می شود نوجوانان معمولا خیلی راحت می توانند کنترل والدین را به دست بگیرند.
بهتر است در نظر داشته باشید که قانون باید اول برای خود شما به عنوان والد پذیرفته شده باشد باید از آن درک درستی داشته باشید تا بتوانید نوجوان خود را نیز قانع کنید که آن را رعایت کنید.
به عنوان قدم اول بهتر است ابتدا نگاه درستی به قانون رفت وبرگشت نوجوان به خانه در ساعت مشخصی داشته باشید.
این قانون بدان معنا است که نوجوان می تواند بیرون برود و تفریح کند اما باید کنار چنین امتیازی مسئولیت پذیری نیز وجود داشته باشد.
آزادی فرزندان در خانواده همراه با مسئولیت است.
برای این که قوانین در خانه رعایت شود، نمی شود که او را در تمام دوران کودکی آزاد گذاشته و ناگهان شروع به اعمال قانون کنید.
بنابراین بهتر است فرزند خود را زمانی که کوچکتر است به ساعات مشخصی خوابیدن و بیدار شدن آشنا کرده باشید.
در دوران راهنمایی نوجوان شروع می کنند به دیرتر امدن به خانه و اقامت در خانه ی دوستانشان.
اول این که اهمیت خواب کافی برای عملکرد تحصیلی شان و اهمیت ورزش را از سنین پایین به آن ها آموزش دهید.
این مقررات کوچکتر از سنین پایه به شما این امکان را می دهد که ببینید که فرزند شما تا چه حد مسئولیت پذیر است و چه میزان مسئولیتی را قادر است تاب بیاورد.
آیا او زمان کافی برای رسیدن به خانه را دارد؟
آیا او در جایی که وعده داده بود وقتی او را تحویل گرفتید منتظر است؟
اگر چیزی غیرقابل پیش بینی پیش بیاید به شما زنگ می زند؟
راهکاهایی برای کنترل دیرآمدن نوجوان به خانه

وقتی نوجوان شما از آمدن به خانه امتناع می کند چه باید کرد؟
اگر نوجوان شما علی رغم آگاهی از قانون عدم تاخیر در ساعت مشخص به خانه، باز هم دیر کرد بهتر است از قبل به او گفته باشید که مشکلی ندارد بالاخره به خانه بازگردد.
چرا که اگر او از ترس مجازات شدید اصلا به خانه بازنگردد ممکن است در مسیر خطرهای بیشتری قرار بگیرد که این شما را از هدف اصلی یعنی تربیت صحیح و به دور از خطرات و حواشی دور می کند.
اما در روز بعد تنبیه معقول و مناسبی برای این تاخیر قرار دهید.

نظر شما